سالمه (تقویم) مزدیسنا

 در ایران کهن قبل از نفوذ تفویم دینی، اول سال (نوروز) در آغاز فصل سرما (پائیز) بوده است. و جشن مهرگان، جشن آغاز سرما بوده است

نام های اردیبهشت- خرداد- مرداد- شهریور- بهمن- اسفند ارمز، نام شش تن از فرشتگان بزرگ و یاووان مقرب اهورامزدا موسوم به امشا سپندان است و پنج نام دیگر اسامی ایزدان (فرشتگان درجه ی دوم) و دی نیز از القاب و صفت های اهورامزدا می باشد. در تقویم اوستایی هفته وجود نداشت. هر ماه بنابراین تقویم بی کم و کاست سی روز داشت و هر روزی بنام خاصی موسوم بود.

بنابر عقیده ی ایرانیان باستان، اهورامزدا را در اداره ی جهان فرشتگانی یاری می دادند. این فرشتگان دارای وظایفی جهانی و مینوی بودند و پاسبانی مخلوقات نیک اهورامزدا را به عهده داشتند. برای روشن شدن حدّ و مرز وظایف هر یک از این فرشتگان، نگهبانی روزی از روزهای ماه به ایشان مفوّض بود تا مسئولیتهای مربوط به خود را، که سعادت مزدیسنان را در پی دارد، در این روز به انجام رسانند، ستایش این فرشتگان بر مزدا پرستان واجب و ضروری است

. سال اوستایی دارای دوازده ماه است و هر ماه از سی روز تجاوز نمی کند.

در اوستا ما فقط با دو فصل روبرو هستیم: تابستان و زمستان

اهورمزدا که به معنی سرور دانا می باشد، توسط زردشت اسم خدای ایرانیان گردید. اولین ماه به نام هرمزد موسوم است

در هرمزد روز از ماه فروردین انجام گرفته است و اهریمن نیز در روز هرمزد به هنگام نیمروز که روز و شب با هم برابر می باشند. حمله خود را آغاز کرده است

ایرانیان هرمزد روز را روزی نیک و سزاوار باده نوشی و شادی می دانستند و این روز برای ایشان زمانی مناسب برای بحضور پادشاه رسیدن و درخواست حاجت بوده است

در فارسی بهمن (وهمن) به معنای خوب منش یا نیک نهاد می باشد.

. بهمن در عالم روحانی نماینده اندیشه ی نیک و خرد خداوند است و به انسان عقل و تدبیر می بخشد و واسطه ی نزدیکی او (انسان) به آفریدگارش می شود. این فرشته از گذشته های دور مورد توجه مزدیسنان بوده است و وظیفه اش تعلیم گفتار نیک به آدمی و باز داشتن وی از بیهوده گویی می باشد

. بهمن فرشته ای است که خشم و قهر و آتش غضب را فرو می نشاند. او موکل بر گاوها و گوسفندان است

اردیبهشت در اوستا «اشاوهیشتَ» و در پهلوی «اشا و هیشت یا ارت و هیشت» است. معنی آن بهترین راستی و درستی است.

 اردیبهشت امشاسپند حامی چهارپایان معرفی شده است

اردیبهشت موکل بر آتش و نماد گرمی خورشید بر زمین می باشد. در اردیبهشت روز از ماه فروردین دعای ربیهون خوانده می شود و جشن آن برپا می شود

شهریور در اوستا «خشتر وئیریه» و در پهلوی خشتریور است. معنای آن کشور آرزو شده یا سلطنت مطلوبه است. 

مطلب ارسالی توسط وحید